Saturday, December 15, 2007

അമ്മയുടെ വേദന

വിരിയാനിരിക്കുന്ന
ഏതൊരു മുട്ടയും കാത്തിരിക്കുന്നത്
അമ്മക്കിളിയുടെ
ഒരു കൊത്താണ്.

കൊക്കില്‍ പുരണ്ട സ്നേഹം
തോട് പൊളിച്ച്
ജീവന്‍ പകരുമ്പോഴാണ്
'കീയോം കീയോം' എന്നവര്‍
പാടിത്തുടങ്ങുന്നത്.

കൊക്കില്‍ നിന്നും കൊക്കിലൂടെ
പകര്‍ന്നു കിട്ടിയ കാരുണ്യങ്ങളില്‍
ഒന്നു മാത്രമാണ്
ഈ കുഞ്ഞിച്ചിറകുകള്‍.

ചാകാനിരിക്കുന്ന
എതോരമ്മക്കിളിയും വേദനിക്കുന്നത്
ആ കുഞ്ഞിച്ചിറകുകളുടെ
സ്നേഹം പുരണ്ട
തലോടലിനു വേണ്ടിയാണ്...

11 comments:

ജൈമിനി said...

സമര്‍പ്പണം: അമ്മമാര്‍ക്ക്‌...

വല്യമ്മായി said...

മനസ്സില്‍ തട്ടിയ വരികള്‍.അവസാന വരികളില്‍ വേദനിക്കുന്ന എന്നതിനു പകരം കാത്തിരിക്കുന്ന എന്നല്ലേ കൂടുതല്‍ യോജിക്കുക.

ഗിരീഷ്‌ എ എസ്‌ said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്‌
ആശംസകള്‍...

ദിലീപ് വിശ്വനാഥ് said...

വളരെ നല്ല വരികള്‍.

Teena C George said...

...എതോരമ്മക്കിളിയും വേദനിക്കുന്നത്
ആ കുഞ്ഞിച്ചിറകുകളുടെ
സ്നേഹം പുരണ്ട
തലോടലിനു വേണ്ടിയാണ്...

നല്ല വരികള്‍...
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍...

പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ said...

hr^dayasparSiyaaya varikaL.

bhaavukangal

ഏ.ആര്‍. നജീം said...

അമ്മ,
ആ പദത്തിന് വല്ലാത്തൊരു മാന്ത്രികശക്തി തന്നെയാണ്. ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്നെ ഒരുതരം സ്‌നേഹത്തിന്റെ, സാന്ത്വനത്തിന്റെ സുഖം നാം അനുഭവിക്കപ്പെടുന്നു,
നല്ല കവിത

ശ്രീ said...

വളരെ ഹൃദ്യമായ കവിത.

:)

മുസാഫിര്‍ said...

പാവം അമ്മക്കിളികള്‍,മക്കള്‍ പുതിയ ചിറകുകള്‍ മുളച്ച് പറന്ന് പോയതറിയാതെ വേദനിക്കുകയാവും അല്ലേ ജൈമിനി (നല്ല പേര്,ആദ്യമായി കേള്‍ക്കുകയാണ്)

ഹരിത് said...

താന്‍ ആളു കൊള്ളാമല്ലോടൊ......നല്ല കവിത

ജൈമിനി said...

എല്ലാര്‍ക്കും നന്ദി!

വല്യമ്മായീ, ആദ്യം എഴുതിയിരുന്നത് അങ്ങനെത്തന്നെയായിരുന്നു. ആ കാത്തിരിപ്പിലെ നൊമ്പരം വരികളില്‍ വരുത്താനുള്ള ആഗ്രഹം മൂലം മാറ്റി. തീര്‍ച്ചയായും പുനരാലോചിക്കാം. നന്ദി! :-)